3de weekend : Ba Vi National Park

Hoihoi,

Het duurde even maar hier is dan weer mijn volgende blog, Heb veel te vertellen dus deel het even op in 2 blogs !

Als eerste maar even de avonturen van afgelopen weekend.
Nikki wou graag dat weekend even het drukke Hanoi ontvluchten, dus had bedacht om naar Ba Vi National park te gaan. konden er niet heel veel informatie over vinden, Maar dat vonden we alleen maar goed ! Dat betekende in ieder geval dat het niet al te toeristisch was :)
2 andere meiden en ik wouden wel met Nikki mee, en het was zo'n 65 km. van Hanoi, dus dat moet te doen zijn!

Hadden maar bedacht om met een taxi te gaan, aangezien dat 1 van de weinige opties was... het zou wat kosten maar ach we konden de kosten met zijn 4en delen! We hadden onze kok gevraagd om vervoer voor ons te regelen (haar neef is taxi chauffeur) en voor een vrienden prijsje mochten we dan ook in zijn taxi !
Dus zaterdag ochtend om 9.00 uur stapten we in de nogal kleine taxi (die niet echt gemaakt was voor Europese maten haha) Op Naar Ba Vi !
We hadden ergens gelezen dat je in dit park vliegende eekhoorns kon zien (waar we ons nog wel het meest op verheugde !! Want tja wie wil nou niet tussen de vliegende eekhoorns staan !!) en er waren meerdere tempels/gebouwen op de berg toppen die je kon bezoeken. En er zou ergens 1 hotel aanwezig zijn, met zwembad waar je kon overnachten. Al met al leek ons dit ondanks de weinige informatie een prima weekendje weg.

De auto rit er naar toe was niet bepaald comfortabel (maarja dat waren we inmiddels ook wel gewend) en de achterkant van de auto raakte zo nu en dan even de weg als we weer een hobbel tegen kwamen, af en toe wat vreemde geluiden... Maar de auto reed ! dus dat alles namen we maar voor lief..

Hoe dichter we bij het national park kwamen hoe mooier de omgeving werd, landelijker, kleine dorpjes, met bomen bedekte bergen en veel meren... En waren er al wel uit dat het vast een goede keus was om dit te bezoeken.

Echter wist onze taxi chauffeur volgensmij ook niet helemaal de weg, dus na wat bellen en steeds de verkeerde afslag.. kwamen we uiteindelijk bij een grote poort, hier stopte de taxi chauffeur en gebaarde naar een ticket service.

De vrouw achter de balie sprak geen woord Engels.. Hmm.. Na lang gebaren en doen waren we er achter dat we niet alleen voor ons een ticket moesten kopen, maar ook voor de taxi chauffeur en zelf voor de auto !! Tja dat deden we dus maar, want we waren hier niet gekomen om alleen de poort van het park te bekijken !

Er volgde achter de poort echter nog een flink lange weg van zeker nog zo'n 3 kwartier.. voor we ergens stopten. het was ook maar 1 weg die steeds hoger de bergen in ging, het was die ochtend erg mistig dus veel meer als bomen en de weg zagen we niet. Dus hadden geen flauw benul hoe hoog we eigenlijk waren.. Voor ons gevoel kwamen we eindelijk wat gebouwen tegen en hier stopte onze taxi chauffeur dan ook. Na hem het afgesproken bedrag van 800.000 dong ( rustig maar... zo duur was het niet hoor ! is maar zo'n 30 euro haha) voor de maar liefst 2,5 uur durende rit betaald te hebben, stapten we uit de auto.

Tja veel gebouwen waren er niet, en ook geen andere blanke toerist te bekennen, zagen we ergens een gebouwtje wat een bar was... dan waren er nog maar 2 over wat het hotel kon wezen !
We liepen op een schattig houten gebouw af, wat leek op een restaurant. Toen we binnen waren , bleek ook dat ze hier geen woord Engels spraken. Dus daar gingen we weer... Met handen en voeten uitleggen wat we bedoelde. En stonden we dit maal allemaal enthousiast te gebaren dat dat we een slaapplek zochten, handen tegen elkaar, hoofd wat schuin opzij en vervolgens je handen onder je hoofd ! om vervolgens te roepen : Sleep, Sleep ??

Het enige wat we te horen kregen was : No no no no no no... en kregen een gebaar dat we weg moesten of naar de overkant..dat begrepen we niet helemaal.
Okej misschien was dit dan alleen een restaurant...
Dus op naar het volgende gebouwtje die er een stuk minder mooi uit zag trouwens... En daar gingen we weer met ons toneelstukje !
Dit keer wezen ze alleen maar naar het gebouw waar we net vandaan kwamen...
Hmm.. beetje vreemd. We hadden echter nog maar 1 gebouw over wat alleen een bar was. Dus daar nogmaals het toneel stukje opgevoerd (je voelt je echt een beetje belachelijk, maarja we moesten iets !) En ook hun wezen naar dat zelfde gebouw. Flink in de war liepen we dus nogmaals naar dat gebouw en probeerde het nog een keer... No no no no no no.. kregen we nogmaals te horen. (op een niet zo vriendelijke toon kan ik je vertellen) Veder op zaten mensen aan tafel, waaronder zo waar 1 blanke man. Hij kwam naar ons toe, toen hij onze verbaasde gezichtjes zag ,en vertelde dat het hotel vol zat en dat dat de reden was van de No no no no no..
Hij vertelde dat er buiten het national park vast wel hotels zouden zitten...
Het was allang rond de middag dus besloten we eerst maar wat te eten voordat we ons druk gingen maken om onze slaapplaats.
Keuze in restaurants hadden we niet, dus schoven we maar aan in het restaurant van de niet zo vriendelijke man.
Zaten nog geen 5 min. toen we ineens moesten verplaatsen van tafel. Nadat gedaan te hebben, vroegen we zelf maar even om een menu kaart (wat uiteraard ook weer in gebaren ging !) Kregen 1 menukaart en de niet zo vriendelijke man ging meteen bij ons aan tafel zitten met zijn papiertje en keek ons aan met een blik van : Schiet eens op !
De prijzen waren alles behalve goedkoop, maarja als je het enige restaurant bent in de omtrek van flink wat km. kun je dat prima doen.
Tania wou graag de gegrilde kip en wees die aan op de kaart, Reactie : No no no no no... en de man wees de gegrilde kip aan met gember.
Tania probeerde duidelijk te maken dat ze deze niet wou en wees een ander gerecht met kip aan. Reactie : No no no no no.. en weer werd de kip met gember aangewezen..
Wij snapten er niks van... Hoe kun je nou geen gegrilde kip hebben... Maar wel gegrilde kip met gember ?!
Toen Tania door had dat ze wat betreft kip geen keus had besloot ze maar voor de kip met gember te gaan.
Ook Nikki had niet veel geluk met haar gerecht, Ze wou tofu maar keeg ook alleen maar No no no no no te horen en ging uiteindelijk maar voor een gebakken ei...
Sarah en ik kregen wonderbaarlijk wel onze eerste keus ! varkens filet lapjes...
Na ruim 3 kwartier wachten (terwijl alle Vietnamese mensen allang de tafel vol met eten hadden staan) kregen we dan eindelijk onze gerechten...
Het ei en de varken zag er prima uit. De kip ? tja dat was wat minder een succes... Een complete kip (botten organen, ogen ect.) , in stukken gehakt met alles erop en eraan.. Jummie... Het was een mannetjes kip, want het rode pluimpje op de kop van een mannetjes kip kon je zien zitten op 1 van de stukken.. Tania probeerde de betere en normalere stukken kip er tussen uit te plukken, maar at met lange tanden, en besloot uiteindelijk de kip maar te laten voor wat het was!

Tijdens het eten kwam de Engels sprekende en enige blanke man naar ons toe met de vraag of hij ons even met zijn auto naar boven de berg op moest rijden ! ( dit is zo'n 7 km. de berg op... dan kom je bij een punt waar je verder moet via trappen (zo'n 1200 treden) om bij de tempels te komen op de top van 1 van de bergen) Hier zeiden we natuurlijk geen nee tegen !! (want 7 km naar boven sjouwen om vervolgens al die trappen nog te moeten lopen hadden we al een hard hoofd in)
Dus na de vette rekening betaald te hebben stapten we bij de man in de auto. De man kwam uit Engeland en woonde al zo'n 20 jaar in Hanoi, en was hierheen verhuisd voor zijn werk. En vluchtte zo nu en dan de stad even uit met zijn gezin of vrienden, en kwam regelmatig in Ba Vi. De auto rit duurde best wel lang, en het was vooral erg mistig en zagen dan ook nog steeds niks meer dan bomen en de weg. de 7km naar boven kwamen we amper mensen tegen en al helemaal geen huizen ect. het was alleen de weg en bomen. Ik voelde aan de druk in mijn oren dat we toch wel flink hoog moesten zijn, maar het ook zien konden we helaas niet. Eenmaal boven stapten we uit en bedankte we de man vriendelijk, die ook nog eens vrijwillig ons naar boven had gereden want geld wou hij niet hebben !
Nu moesten we verder omhoog doormiddel van smalle padjes door het bos, en een hoop trap treden. Gelukkig was de lucht steeds koeler.. Al had ik moeite om genoeg zuurstof binnen te krijgen! Dus liepen dan ook in een rustig tempo. Na een flinke trip kwamen we bij de tempels aan. Deze waren klein maar erg mooi en namen even de tijd om te pauzeren en te kletsen. Uitzicht hadden we trouwens nog steeds niet vanwege de mist !
Na een uur besloten we toch maar weer aan de trip naar beneden te beginnen en bedachten ons dat het vast makkelijker was dan omhoog! En in het begin was dit dan ook appeltje eitje ! het was erg fijn om ergens te lopen waar je vrijwel alleen dieren geluiden hoort en verder helemaal niks ! want we kwamen heel af en toe wat mensen tegen, maar die waren op 1 hand te tellen.

na alle trappen stonden we weer op het punt waar het nog zo'n 7 km naar beneden was via de grotere weg... Er was geen taxi of wat dan ook te bekennen. Dus dat betekende, Lopen !!
Maar ach 7km naar beneden lopen via een gewone weg kon toch niet moeilijk zijn ! (dachten we.... )
Tijdens de weg naar beneden bedachten we ons waar toch in hemelsnaam die vliegende eekhoorns zouden zijn, want we hadden er nog niet 1 gezien :( .. Het enige geluk wat we hadden was dat de mist weg trok en we eindelijk uitzicht hadden !! En toen zagen we pas hoe ontzettend hoog we waren, en waren geweest. Want de tempel boven op de berg konden we zien...
Het uitzicht was echt prachtig ! en maakte het lopen wat minder erg.. Al moet ik zeggen dat na een paar kilometers best steil naar beneden lopen onze benen trilden als dunne rietjes. en het toch lastiger bleek te zijn dan we dachten haha.. maar we hadden geen keus dus moesten wel door blijven lopen..
Gelukkig bereikten we op een gegeven moment het punt waar het restaurant ect. zat.
Maar toen was de volgende opgave aangebroken, een slaapplaats zoeken.. Tania had internet verbinding, niet heel goed maar het werkte. En zocht naar het dichtstbijzijnde andere hotel. Dit was het Spa Hotel buiten het national park. Dus besloten we daarheen te gaan met een taxi. (hadden iemand van de bar gevraagd een taxi te bellen.. want die waren er niet te bekennen) Moesten zo'n 3 kwartier wachten op de taxi maar dat vonden we niet zo erg, waren allang blij na de nogal lange trip en al die trappen dat we even konden zitten!
Taxi bracht ons naar het hotel, wat er overigens luxe uit zag en liepen naar binnen.
Ook hier konden ze geen Engels dus ook hier was het weer een heel toneel spel en geteken om duidelijk te maken dat we de goedkoopste kamer wouden hebben voor ons 4en. De vrouw snapte er niks van, maar ergens begrepen we dat er geen kamer voor 4 was. Dus we 2 kamer van 2p. moesten nemen. Dit zou ons dan per kamer 3.200.000 dong kosten (118 euro ) Dat is voor ons al veel geld voor maar 1 nacht en voor Vietnamese begrippen helemaal.. ze probeerde duidelijk te maken dat we dan ontbijt hadden en gebruik mochten maken van de spa maar dat was helemaal niet ons plan. We hadden op de weg naar dit hotel ook nog een lokaal hotel gezien, dus besloten hier maar heen te lopen..
Dus in het pik donker met onze mobiel als zaklantaarns liepen we de donkere weg terug naar het lokale hotel wat zo'n 500 meter terug zat. (we waren ergens wel 4 bange kipjes.. maarja echt een keus hadden we niet, en het was niet zo ver )
Bij het lokale hotel wat ergens achter een soort van restaurant zat, was eerst niemand te bekennen.. (receptie ect. was ook gewoon buiten) Maar na 2 minuten kwamen er ineens 3 mensen op ons afgestormd en begroette ons hartelijk. Na ook hier weer tekeningetjes gemaakt te hebben en een toneel stukje begrepen ze wat we bedoelden en pakten ze meteen 1 sleutel en wat afstandsbedieningen en gebaarde ons dat we mee konden lopen.
De 3 mensen waren dol enthousiast en vriendelijk en waren volgens mij allang blij dat ze gasten hadden. De omgeving zag er nogal verlaten uit, en vraag me af hoeveel gasten ze krijgen.. ik vrees niet veel.
we kregen slippers, lieten ons zien hoe alles werkte en kregen flesjes water. Na een heel tafereel om duidelijk te maken dat we wat wouden eten, liepen we naar het restaurant wat in het gebouw voor het hotel zat.

Het was een mega zaal met wel meer dan 100 tafels.. echter zat er alleen een gezin televisie te kijken, en de rest van de zaal was leeg.
Maar ook hier werden we hartelijk ontvangen en mochten meteen gaan zitten en kregen een menu kaart. Tja kaart was wel compleet in het Vietnamees... We probeerden op google translate te komen maar de internet verbinding was te slecht..
we wisten de vertaling van, vis, kip en varken... Maar daar kwamen we op deze kaart niet zo ver mee. (en Nikki is vegetarisch wat het ook wat lastiger maakt eten te bestellen xD)
We gingen na de mislukte google translate poging dus maar over op de tekeningetje ! (van een visje en een kipje ect. ) wel waren we wat bang om weer kip te bestellen na de complete kip van die middag. Maar moesten toch iets..
Ook poging tekeningetjes mislukte..
Toen pakte de jonge vrouw van het restaurant haar telefoon en begon te bellen, een minuut later drukte ze de telefoon bij ons in de handen.
En riepen dus maar : Hello ???
Wat bleek.. ze hat een vriend van haar gebeld die een beetje Engels sprak. Super handig natuurlijk, en lief dat ze zoveel moeite deed om ons te begrijpen. Zeiden dat we wel iets van ei of noodles ofzo wouden (we hadden maar bedacht het eenvoudig te houden) Na een paar keer de telefoon op en neer gepakt te hebben, kregen we drinken en doken ze meteen de keuken in. Niet veel later hadden we een bord met noodles en gebakken eieren voor ons liggen, en waren blij verrast over de smaak ervan. En ook de prijs viel reuze mee (minder dan 2euro per persoon)

Na een nacht goed geslapen te hebben, besloten we ook het ontbijt maar hier te nuttigen (niet dat we keus hadden aangezien er niks anders in de buurt was maargoed xD )
We waren amper binnen en de vrouw pakte haar telefoon al ! Dus daar gingen we weer.. onze bestelling doorgegeven via de telefoon. Eerste instantie wouden we om het maar makkelijk te houden het zelfde al de avond ervoor. Echter vroeg de tolk of we brood wouden hebben met gebakken eieren.. Hmm dat klonk zo verkeerd nog niet dus stemde hiermee in ! En drinken , Iets van een sapje hadden we gezegd.
We hadden amper de telefoon terug gegeven toen er 2 mensen op de scooter stapten en niet veel later met een zak met brood terug kwamen, dat hadden ze dus gewoon speciaal voor ons gehaald ! :) en kregen een groot glas vers geperste sinaasappel sap met ijsklontjes.... En niet alleen brood met gebakken eieren maar ook frietjes lagen op ons bord. Ook dit alles smaakte weer super en weer betaalden we niet meer dan 2 euro per persoon. (waren trouwens weer de enige die in het restaurant te bekennen waren)

We hadden de dag ervoor een groot meer gezien vanaf de berg en besloten dat we daar wel heen wilden.. Hadden vast uitgecheckt bij het hotel (waar we nog geen 6 euro p.p. voor betaald hebben) en bedachten toen hoe we in godsnaam bij dat meer moesten komen..
Dus we vroegen de vrouw de vertaler te bellen en vroegen aan hem hoe we daar konden komen. Hij was meteen enthousiast en wilde ons er wel heen brengen (nadat hij gevraagd had met hoeveel we precies waren en hoeveel meisjes het waren hahaha) Dus 10 min. later hadden we eindelijk een gezicht bij de man aan de telefoon. We vroegen hem welk meer het mooiste was om te bezoeken.. Echter sprong meneer van de hak op de tak en konden hem niet echt meer volgen. Dus besloten we dat we het grootste meer wouden bezoeken. Volgens de man was dit 15 km rijden maar hij kon ons er wel heen brengen tegen een vergoeding.
Toen we net hiermee ingestemd hadden begon hij ineens over een meer nog geen 5 min. lopen van het restaurant. Hmm dit klonk ook niet slecht dus veranderde ons plan ! De man liep met ons mee en al gauw stonden we voor het dure Spa hotel en zei hij dat we tickets moesten kopen ??
Dit vonden we erg vreemd, hij zei dat er een meer in het hotel was en ook een spa ect. Maar dit was niet ons plan. Dus probeerde hem duidelijk te maken dat we natuur wouden zien en geen dure spa in een hotel !!!
Hij begon wat te lachen en liepen maar terug. Uiteindelijk na weer een verwarrend gesprek over welk meer het dan zou worden begreep hij naar welke we graag wilde en belde een vriend op.
Met zijn 2en achter op 1 scooter vertrokken we naar het meer.
Het ritje was echt prachtig, door de kleine Vietnamese dorpjes met de groene bergen op de achtergrond en een schitterende natuur..

Het meer was ook zeker de moeite waard om gezien te hebben en de man zette ons hier dan ook af. Wel hadden we het idee dat hij ons niet achter wou laten en het maar al te leuk vond om 4 meiden te begeleiden haha. Want telkens als we weer zeiden bye bye thank you ! dan kwam hij weer naar ons toe om nog even wat te vertellen haha..
Maar naar 5 x dat gezegd te hebben (en hem te laten bellen naar onze taxi chauffeur om te vertellen waar we waren) vertrok die dan toch. We hadden hier nog zo'n 2 uur voor we opgehaald zouden worden door onze taxi chauffeur, en besloten maar een stukje te gaan lopen en bij een café achtig iets te stoppen om wat te drinken.
Wou even naar de wc en zag toen in mijn oog hoek iets... Een klein aapje opgesloten in een kooi.. Het aapje was te schattig voor woorden en leek nog een baby aapje. Na lang staren naar het beestje besloot ik toch maar door te lopen. Veel dingen kan ik me inmiddels overheen zetten, maar een klein baby aapje in een kooitje had ik echt even moeite mee... Kippen in een kooi is toch makkelijker om te zien en je weet dat die beesten hier een functie hebben, het is ten slotte voedsel. Net als veel andere dieren. Maar een in mijn ogen voor de mens nutteloos aapje hoort in de natuur en niet in een kooi. En de andere 3 meiden hadden er ook moeite mee om dit te zien. Nikki zei echter... misschien houden ze het aapje wel omdat het geen mama meer heeft en anders niet overleefd. Tja misschien moest ik me dat maar voor ogen houden, dan was het tafereel wat minder erg !

Al gauw was onze taxi chauffeur gearriveerd en begonnen we aan onze weer niet zo comfortabele terug reis naar Hanoi.

Het was weer een avontuur, en zo veel malen leuker als je geen toeristen trip boekt, maar er gewoon zelf op uit gaat. Je maakt immers veel meer mee, en leert en ziet meer van de cultuur dan op welke andere manier dan ook ! Het liep weer eens anders dan verwacht, maar blij dat we deze trip gemaakt hadden waren we zeker ! :)
Weer een stukje meer gezien van de prachtige natuur van Vietnam.

Ga proberen binnenkort weer wat foto's te plaatsen van deze trip (het zijn er niet veel vanwege de mist ect.) maar het kost nog steeds uren om dit te doen..

Update rolstoel : Het schijnt ineens erg moeilijk te zijn om aan een rolstoel te komen en de organisatie is er nog steeds mee bezig. Echter begrijp ik niet waarom dit zoveel tijd kost, en echt duidelijk zijn ze op dit moment niet. Wel zit ik ze achter de broek aan.. want die rolstoel moet er gewoon komen. Maar kan helaas dus nog niet zeggen dat mijn plan geslaagd is !


Er komt ik hoop morgen nog een nieuwe blog, want heb jullie nog veel meer te vertellen ! ;) Waaronder 2 ziekenhuis bezoekjes, in 1 week tijd! haha... maar daarover de volgende blog meer...

Byebye en groetjes vanuit Hanoi !