Ziekenhuis bezoekjes... - Reisverslag uit Hanoi, Vietnam van Samantha Zennipman - WaarBenJij.nu Ziekenhuis bezoekjes... - Reisverslag uit Hanoi, Vietnam van Samantha Zennipman - WaarBenJij.nu

Ziekenhuis bezoekjes...

Door: samantha

Blijf op de hoogte en volg Samantha

26 September 2014 | Vietnam, Hanoi

Xin Chao ! ( dacht laat ik iedereen eens begroeten in het Vietnamees voor de verandering )

Hier mijn beloofde 2de blog, en helaas schrijf ik deze terwijl ik op mijn houten plankje lig ipv. op mijn werk ben !

Maar laat ik maar beginnen met kwaaltje nr. 1 waarvoor ik helaas ook een ziekenhuis moest bezoeken...

Vorige week maandag kreeg ik ineens een rare uitslag op mijn arm, echter leek het op puistjes en aangezien ik hier wel meer last heb van eczeem ect. door het warme weer, maakte ik me er niet zo druk om.

5 dagen later was de plek wel een heel stuk groter, deed het behoorlijk pijn en zag het er ontstoken uit... Hmm maar eigenwijze Samantha dacht.. gaat vast wel weer over ! Maar toen ik zag dat het binnen een paar uur flink verergerd was en het toch wel erg veel pijn ging doen dacht ik dat misschien een dokters bezoekje niet verkeerd was. Dus deed ik de organisatie een berichtje... Anh van het kantoor belde me op en zei dat we nu meteen konden gaan en dat ze naar me toe kwam! (het was inmiddels vrijdag avond) Dus op naar het ziekenhuis..

Eenmaal daar aangekomen mocht ik eerst naar de receptie om te vertellen waarvoor ik kwam. Vervolgens werd me verteld dat de huidarts niet aanwezig was, maar dat ik morgen terug kon komen. Of dat ik naar de spoedpost kon... (werd me wel even via een rekenmachine verteld hoeveel dat dan zou kosten !! ) en moest vervolgens mijn keuze maken.
Aangezien ik de volgende dag weg zou gaan voor de weekend trip naar Ba Vi koos ik er maar voor om de spoedarts te zien, en het bedrag hiervoor neer te tellen.
Zat verassend genoeg nog geen minuut te wachten voor ik werd opgehaald door een verpleegkundige (ze was Vietnamees maar kon gelukkig basis Engels) Ze deed wat standaard checks.. Bloeddruk, temp. ect. Hierna mocht ik weer wachten voor het bezoek aan de arts.
Maar ook dit wachten duurde niet lang, en de verpleegkundige zei dat ik naar binnen mocht.
Verassend genoeg zat hier geen Vietnamese arts maar ik vermoed dat het een Franse arts was die ook goed Engels kon !

Hij had nogmaals wat gegevens nodig, en daarna bekeek hij mijn arm. En zei dat het een herpes zoster was (ofzo iets.... ) of te wel het waren puistjes maar door een bacterie die ik er bij gekregen had waren ze nu flink ontstoken.
De arts vertelde even kort dat ik 2x per dag 7 dagen lang de plek moest schoonmaken met Betadine, er vervolgens een crème op moest doen en het daarna moest in pakken met verband. en moest 5x per dagen pillen slikken ook een week lang. En kreeg een hoop papier werk mee.

Ik bedankte de arts en mocht vervolgens door naar de apotheek. Tot nu toe was er weinig vreemds aan mijn ziekenhuis bezoekje maar daar bracht de apotheek verandering in...
De Vietnamese jonge jongen die achter de balie zat probeerde van alles duidelijk te maken...
Eerst begon meneer over het aantal gaasjes wat de arts had voorgeschreven.. er stond 30 stuks, maar de jongen liet me 1 pakje zien met daarin meerdere gaasjes en probeerde vervolgens te zeggen dat hij niet 30 van die pakjes had.. en gooide er 10 op de balie. Echter dacht ik dat het ook helemaal niet de bedoeling was dat ik 30 pakjes met meer dan 10 gaasjes erin zou krijgen, Want was moest ik in hemelsnaam met meer dan 300 gaasjes !!!! Dus probeerde te vertellen dat misschien 3 pakjes ook wel genoeg was... Echter begreep hij het niet helemaal en stopte hij al 10 pakjes in de tas, na nogmaals zeggen dat dat wel veel was vroeg hij hoeveel ik er dan wou hebben. Dus nogmaals doe me er maar 3 !
Oke meneer snapte het en haalde de overige 7 weer uit de tas.

Vervolgens stond op de lijst van de arts dat ik een rol van 10 meter plak gaas (tja weet niet zo goed hoe ik het met omschrijven xD) nodig had...
En toen probeerde de jongen mij uit te leggen dat 10 meter wel heeel erg veel was.. Toen ik daarmee instemde vroeg hij weer aan mij hoeveel ik dan wou hebben. Tja weet ik veel dacht ik, wist op dat moment niet eens precies waar ik dat alles voor nodig had, en hoe ik het moest gebruiken... laat staan dat ik kon zeggen hoeveel meter ik wou hebben !
Maar riep uiteindelijk in overleg met die jongen doe er dan maar 2.
Hierna bedacht ik me, dat ik straks waarschijnlijk wel kon betalen voor de complete 10 meter, en was dat toch niet van plan.
Dus ik vroeg vriendelijk of dat zo was, maar hij vertelde dat hij het zou veranderen op papier en deed dit dan ook direct, en legde me uit hoe de berekening in elkaar zat!
en tja toen was het dikke verband aan de beurt.. Ook het aantal wat de arts had voorgeschreven vond de jongen weer wat overdreven dus ik mocht zowaar weer kiezen hoeveel ik er wou hebben, en zei dit keer doe er maar 3 ! Wel had meneer niet de juiste maar verband, maar volgens hem kon dit grotere verband ook prima . Dus ik stemde er maar mee in.
Ook de crème en de Betadine gingen vervolgens (jaja zonder gedoe) in het tasje!
En zo liep ik weer richting de receptie met een goed gevulde tas.. met dingen waarvan ik eigenlijk niet wist wat ik er mee moest.
Bij de receptie kon ik vervolgens even een bedrag neertellen van afgerond naar beneden 3.000.000 dong... (wat op dat moment zo'n 115 euro ofzo was )
Dus daar ging mijn geld... maarja wel blij dat ik geweest was.

En inmiddels een week later ziet de plek er erg goed uit, en is bijna weg. En wat ik met al dat verband gedaan heb ?!
Heb niet alles gebruikt en ben zelf maar creatief geweest met wat de bedoeling er mee was.. haha.

En toen volgende er ziekenhuis bezoekje nummer 2 !
Toen we terug kwamen zondag van Ba Vi zat mijn huisgenootje Simone op de bank met 1 opgezwollen en ontstoken oog... Erg sneu, en ook zei had een bezoekje gebracht aan de arts en had oogdruppels gekregen.. Maandag volgende echter slachtoffer nummer 2 , toen Sophie wakker werd 's nachts kon ze zo waar niks meer zien ... 2 opgezwollen ogen ! en ook zei ging naar de apotheek voor oogdruppels. (niet naar een arts aangezien wel duidelijk was dat ze het zelfde probleem hadden) Inmiddels had Simone het ook in 2 ogen.. Maar we waren er over uit dat de druppels wel hielpen.

Dinsdag volgde slachtoffer nummer 3... Sarah kwam in haar pauze terug naar huis vanwege ook de ooginfectie.. Gelukkig was haar oog nog niet opgezwollen en alleen erg rood... Dus op naar de apotheek. Ze keken inmiddels bij de apotheek wel wat vreemd. Wat moeten al die blanke toch met oogdruppels ?! en de vraagtekens waren dan ook van hun gezicht af te lezen...

En ja hoor... helaas slachtoffer nummer 4 was ik....
Dinsdag middag bij thuiskomst voelde ik dat ook ik toch maar oogdruppels moest gaan halen. Gelukkig ook maar in 1 oog en nog niet opgezwollen. Was blij dat ik het op tijd op merkte want dan kon ik vast erger voorkomen. Dus op naar de apotheek! ook mij gaven ze braaf de oogdruppels, en ergens moeten ze toch ook wel gelachen hebben... De zoveelste met oogdruppels...

Ik gebruikte de oogdruppels net als ieder ander, Met Simone ging het inmiddels stuk beter en ook de ogen van Sophie waren al zichtbaar verbeterd.
Woensdag ochtend werd ik wakker met 1 dik en opgezwollen oog!! in plaats van dat het beter was, zat nu mijn oog compleet dicht. het oog van Sarah zag er niet anders uit dan de dag ervoor, ze had het nu alleen in 2 ogen in plaats van 1. Maar vond het echt vreemd dat mijn oog de enige was die na gebruik van de druppels zoveel slechter was geworden. En had ook flink veel pijn. Was inmiddels ook nog snot verkouden en de hoofdpijn die ik had was toch ook flink... Al met al voelde ik me flink slecht.
Ik dinsdag waren we er al wel achter dat dit ogen ding nog wel eens besmettelijk kon zijn... En besloot dus ook woensdag maar thuis te blijven (net als Sarah en Sophie) want ik wou toch niet al die kindjes een oog infectie mee naar huis geven !!

Dus daar lag ik dan woensdag... Ik was inmiddels bang om de druppels te gebruiken want ergens had ik het vermoeden dat ik er nog wel eens allergisch voor kon wezen. Dat zou tenslotte de enige verklaring wezen voor het feit dat het drastisch slechter was met mijn oog na het gebruik van de druppels...
Na overleg met mam besloot ik dan ook maar dat het verstandig was om weer het ziekenhuis te bezoeken. Dus deed een berichtje naar de organisatie. Echter hadden hun geen tijd, en 1 van hun zat thuis met een oor ontsteking. Maar de oplossing was de kok !!
Ze hadden haar gebeld en dus ging de kok met me mee naar het ziekenhuis.
En ja hoor ook dit keer was de arts die ik moest hebben niet aanwezig...
Dus kreeg ik weer een ''normale'' arts ipv. oogarts.
Toen de arts naar buiten kwam om me op te halen moest ik toch wel lachen... Het was dezelfde arts als met mijn arm !! En ook hij moest toch wel even lachen toen ik zei : de 2de keer ziekenhuis !!
Eerst vroeg die hoe het met mijn arm was, en wierp hier even een blik op en zei ook dat het er goed uit zag.
Vervolgens zei hij meteen dat het een ooginfectie was , en ik deed mijn verhaal.
De arts kon niet bevestigen dat ik allergisch was voor de druppels, maar ook hij had dit vermoeden. En hierna onderzocht hij mijn oog. En zei dat ik de infectie toch wel zeer ernstig had en dat hij kon zien dat mijn andere oog ook al begon... neeeee.... niet ook nog mijn andere oog !!
Hij vertelde dat de ooginfectie momenteel heerst en vooral erg besmettelijk is, en toen ik zei dat ik hier al wel achter was aangezien ik de 4de in mijn huis was, moesten we er ook wel om lachen.
Ik kreeg dit keer oogdruppels (andere) en een oogzalf mee die ik 4 dagen moest gebruiken 4x per dag. Ook mag ik tot zeker dinsdag niet werken met de kids..
Dit keer kon ik een bedrag van 1.500.000 neer tellen.. Achja dat viel dan weer mee na de 3mil. van de vorige keer.

Inmiddels gebruik ik de druppels (die behoorlijk pijnlijk zijn op het moment dat je ze gebruikt ) en de zalf een tijdje en zie gelukkig flink resultaat. Mijn ogen zijn alleen in de ochtend wat gezwollen, maar dit trekt gedurende de dag weer snel weg. Mijn ogen zijn wel flink rood, maar gelukkig door de pijnstilling in de druppels niet pijnlijk.
Ben nog wel snot verkouden ect. maarja dit zal ook wel weer overgaan..

En na lang twijfelen vertrek ik vanavond dan ook maar gewoon voor mijn weekend trip met Sarah en Tania naar Sapa !! :) kijk hier al lang naar uit, aangezien Sapa ontzettend mooi is, en we hebben een lokale gids geregeld die in Sapa woont en ons 3en mee neemt in haar manier van leven in de schitterende omgeving. (de rest van mijn huis heeft haar ontmoet tijdens hun bezoek in Sapa) Wil deze trip niet missen, dus ondanks mijn ooginfectie en mijn behoorlijke verkoudheid ga ik gewoon mee en zie wel hoe het loopt. Vanavond begint de trip van eerst 10uur met een nachtbus. En zal maandag ochtend hier weer aankomen.
Mijn ooginfectie is een stuk verbeterd in korte tijd, kan hier het hele weekend in mijn bedje liggen maar daar word ik ook niet vrolijker van! En de rest zegt ook dat het vast goed komt, en ik gewoon moet gaan.

Wat overigens wel grappig was is dat we woensdag een bericht kregen van Viet van de organisatie... Dat er momenteel een oog infectie heerst en we de volgende dingen moesten doen :
- zonnebrillen dragen gedurende de dag
- je mag iemand niet aankijken in een geïnfecteerd oog
- niet dezelfde handdoek ect. gebruiken

Okej... dat laatste is logisch maar die andere 2 vonden we toch wel complete onzin !! Je loop heus geen virus op door alleen iemand aan te kijken. Maar na na vragen blijkt dat veel Vietnamezen dit wel geloven en het dus een stukje van de cultuur is... Dus tja als ik naar buiten ga doe ik dan ook maar wel een zonnebril op, wil ten slotte die Vietnamezen niet bang maken met mijn oogjes... hihi.

Dus tot zo ver mijn ziekenhuis avonduren... En hoop eerlijk gezegd dat het hier bij blijft !! vind het nou wel genoeg geweest.

Ik ga me zo maar eens voorbereiden op de weekend trip, en nogmaals richting supermarkt om nog maar wat papieren zakdoekjes bij te halen !! *snotter snotter*

Maak er nu maar een einde aan, want met 2 ontstoken ogen uren achter een laptop zitten is ook niet heel prettig xD

Byebye :)


  • 26 September 2014 - 08:32

    Dorine:

    Jeetje wat een pech heb jij. Of wilde je de hele cultuur meemaken inclusief ziekenhuis ha ha. Gelukkig niks ernstigs. Jij moet blijven bloggen als je terug bent, je schrijft zo leuk, alsof je erbij bent. Nog heel veel plezier en blijf weg uit het ziekenhuis vanaf nu

  • 26 September 2014 - 11:13

    Diana:

    Dat had jij ook niet verwacht, voordat je aan die reis begon, om dan ook nog in het ziekenhuis te belanden. Enwel 2x!!!! Ik wens je beterschap toe. Ben benieuwd naar je verhaal als weer terug komt van het weekendtripje. Zoals mijn voorgangster als schreef,je schrijft je verslag zo leuk. Zie het in gedachten helemaal voor me!!!! Suc6 met alles wat op je pad komt. Knuff diana

  • 26 September 2014 - 12:55

    Annet:

    Jeetje Samantha, je maakt ook echt van alles mee in " Verweggiestan".
    Kijk maar wel uit met die uitslag, als het idd herpes zoster is zoals de arts zegt dan heb je gordelroos, en dat kan ook op je ogen slaan, maar dat gebeurt eigenlijk alleen bij oudere mensen.
    Hopelijk gaat het inmiddels weer wat beter met je en kun je weer genieten van een leuk weekendtripje naar Sapa. Beterschap en veel plezier van het weekend!!
    Groetjes van de Slinkmanski Clan

  • 26 September 2014 - 17:45

    Maggie:

    Oh goh Samantha , wat enorm pech ,daar zit je niet op te wachten.Nog een ervaring erbij .Hoe je dat beschrijft. Práctig. Hoop dat je gauw weer beter woord, dat je van Sapa kunt voel van genieten. Veel plezier. Liefs xx

  • 28 September 2014 - 00:18

    Paula:

    oh-ohh...arme jij...hoop dat je snel beter bent,niet fijn zo ver weg , meissie.....lieve groet&.dikke knuffltjes van hier ...als klein pleistertje op...........denk aan je..
    .XXXXXX

  • 28 September 2014 - 23:43

    Wendy:

    Hai die hai Samantha, eindelijk een berichtje van mij. Lig nu in bed, je laatst getypte blog te lezen. Wat een toestanden allemaal. Zal die ooginfectie iets met de S in jullie namen te maken hebben :) Sophi, Sara, Simone, Samantha. Hopelijk heb je een gezellig weekend gehad ondanks de verkoudheid en je ooginfectie. Dat zullen we morgen wellicht lezen. Verheug me nu al op het vervolg van je blog. Weet je wat zo gek is, als ik je blog lees hoor ik gewoon je stem, net of je het zelf verteld. Je moeder houdt mij ook wel op de hoogte hoor! Nog 16 dagen te gaan. Dan kan je weer van de hollandse pot mee smullen haha.

  • 29 September 2014 - 10:52

    Marianne:

    Hoi Samantha, dat je naar Vietnam gaat en vrijwilligerswerk gaat doen helemaal top en natuurlijk wil je ook wat van het land zien maar om daar nou het ziekenhuis van binnen te gaan bekijken is weer eens wat anders. Maar zonder gekheid wees wel voorzichtig met de wondjes en je ogen, houd de zonnebril maar op, ga je ook minder in je ogen wrijven. Hopelijk lees ik in je volgende blog dat het beter gaat met je arm, je ogen en de verkoudheid en dat je van je trip naar Sapa volop hebt genoten. Dan sluit ik nu af in het Vietnamees Tam biêt en ló'i cháo uit Lettele


Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Samantha

Actief sinds 05 Aug. 2014
Verslag gelezen: 886
Totaal aantal bezoekers 15433

Voorgaande reizen:

01 September 2014 - 14 Oktober 2014

Dream it * Wish it * Do it !

Landen bezocht: